Currently Empty: 0 ﷼
استراتژی (Strategy)
در زمینه صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، استراتژی به رویکردی اشاره دارد که سرمایه‌گذاران یا مدیران صندوق برای دستیابی به اهداف مالی خاصی مانند رشد، درآمد یا پوشش ریسک بازار به کار می‌برند. در همین راستا، انواع مختلف استراتژی‌ها شامل موارد زیر هستند:
فعال: صندوق‌های فعال که به‌طور دقیق از یک شاخص پیروی نمی‌کنند.
سررسید با زمان مشخص (Bullet maturity): این استراتژی شامل صندوق‌ها و اوراق قرضه‌ای است که آن‌ها در تاریخ معینی، سررسید می‌شوند.
خرید – نگارش (Buy-write): این بخش از یک استراتژی اوراق اختیار معامله (آپشن) استفاده می‌کند که در آن اوراق اختیار خرید علیه موقعیت‌های سهامی مشابه استفاده می‌شوند.
تقلیدی (Copycat): موقعیت‌های صندوق‌ها یا مدیران برجسته دیگر را در این استراتژی تقلید می‌کند.
سود تقسیمی: رویکرد مذکور، انتخاب یا وزن‌دهی براساس سودهای تقسیمی شرکت‌ها است.
پوشش ریسک مدت‌دار (Duration hedged): ریسک نرخ بهره پرتفوی اوراق قرضه با این استراتژی تنظیم می‌شود.
برابر: این رویکرد به تمام دارایی‌ها به‌طور مساوی، وزن می‌دهد.
ESG: از اصول محیط‌زیستی، اجتماعی، حاکمیت شرکتی و اخلاقی برای انتخاب یا وزن‌دهی استفاده می‌کند.
تبادل اختصاصی: دایره انتخاب صندوق در استراتژی ذکرشده محدود به یک معامله خاص است.
بلندمدت: یک نوع قرارداد آتی (فیوچرز) کالایی (کامودیتی) با دوره‌ای طولانی‌تر از ماه اصلی را در این رویکرد انتخاب می‌کند.
تخصیص دارایی ثابت: این بخش در استراتژی، از یک معیار ثابت برای تخصیص دارایی‌ها پیروی می‌کند.
بنیادین (فاندامنتال): براساس داده‌های صورت‌های مالی یک شرکت است.
رشد: سَمتِ رشد طیف سَبکِ سرمایه‌گذاری را هدف قرار می‌دهد.
پوشش ریسک تورمی: این استراتژی به‌منظور مقابله با ریسک تورم اوراق بهادار است.
پلکانی: قراردادهای آتی کالا را بر پایه قوانین ثابت مدت‌دار انتخاب می‌کند.
معاملات لانگ (خرید) / شورت (فروش): هم پوزیشن‌‌های خرید و هم فروش را اغلب در چندین کلاس دارایی، در استراتژی مذکور نگه می‌دارد.
نوسان پایین: این رویکرد در سهام‌هایی با نوسانات قیمت تاریخی پایین سرمایه‌گذاری می‌کند.
مومنتم: سهام‌ها را براساس روندهای قیمت تاریخی هدف قرار می‌دهد.
چندعاملی: عوامل بنیادی و تکنیکال را برای انتخاب سهام در استراتژی مذکور ترکیب می‌کند.
استراتژی کالایی بهینه‌شده: این استراتژی قرارگیری در کالاها را بر طبق قوانین خاص تنظیم می‌کند.
وزن‌دهی براساس قیمت: بدون توجه به ارزش کل بازار (مارکت‌کپ)، رویکرد موردنظر، بر پایه قیمت اوراق بهادار، اقدام به وزن‌دهی می‌کند.
رویکرد مدت‌دار هدفمند: این بخش، سطح ثابتی از ریسک نرخ بهره را هدف قرار می‌دهد.
تکنیکال: اوراق بهادار در این استراتژی را برحسب الگوهای تاریخی قیمت انتخاب می‌کند.
استراتژی از زمان راه‌اندازی: از تاریخ عرضه اولیه یا جداشدن به‌عنوان معیارِ انتخاب، استفاده می‌کند.
ارزش‌محور: این رویکرد به سمت ارزش طیف سَبکِ سرمایه‌گذاری اشاره دارد.
استاندارد: استراتژی ذکرشده به‌منظور ارائه قرارگیری استاندارد در یک بخش از بازار است.
