سبک مدیریت (Management style)

سبک مدیریت (Management style)

صندوق‌های قابل‌معامله در بورس (ETF) عمدتاً از یکی از دو سبک مدیریتِ فعال یا منفعل استفاده می‌کنند.

مدیریت فعال ETF

ETFهای فعال تلاش می‌کنند تا عملکرد شاخص معیار خود را پشت سر بگذارند. درهمین حال، مدیران پرتفو به‌طور فعال دارایی‌ها را در این صندوق‌ها انتخاب و تنظیم می‌کنند و هدف آن‌ها ایجاد بازدهی است که از شاخصی که با آن مقایسه می‌شوند، بهتر باشد. این رویکرد پویا به‌دلیل تخصص و تلاشی که در آن صرف شده، اغلب منجر به کارمزدهای بالاتر می‌شود. اگرچه مدیران، شاخص‌ها را پیگیری می‌کنند، اما تصمیمات آن‌ها به شکل کامل به شاخص‌های مذکور محدود نمی‌شود و امکان تخصیص استراتژیک دارایی‌ها و احتمال عملکرد بهتر را فراهم می‌کند.

مزایا

• پتانسیل بازدهی بالاتر،
• مدیریت حرفه‌ای،
• انعطاف‌پذیری در تخصیص دارایی‌ها.

معایب

• کارمزدهای بالاتر،
• ریسک عملکرد پایین‌تر از شاخص،
• عملکرد کم‌تر قابل‌پیش‌بینی.

مدیریت منفعل ETF

صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل‌معامله در بورس منفعل به‌دنبال تقلید از عملکرد یک شاخص خاص هستند و دارایی‌ها را به همان نسبت که در آن شاخص وجود دارد، نگه می‌دارند. آن‌ها همچنین تلاش می‌کنند تا بازدهی این شاخص را بازتاب دهند و اغلب منجر به کارمزدهای کم‌تر برای سرمایه‌گذاران می‌شوند، زیراکه مدیریت فعالی در آن‌ها وجود ندارد. ETFهای منفعل از تجارت درون-روزانه (ساعتی، دقیقه‌ای) پشتیبانی می‌کنند و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند که در طول ساعات بازار اقدام به خرید و فروش کنند.

مزایا

• کارمزدهای کم‌تر،
• عملکرد قابل‌پیش‌بینی،
• امکان معاملات درون-روزانه.

معایب

• محدود به عملکرد شاخص،
• عدم پتانسیل برای عملکرد بهتر،
• انعطاف‌پذیری کم‌تر در واکنش به تغییرات بازار.