طبقه‌بندی دارایی: درآمد ثابت (Asset class: Fixed Income)

طبقه‌بندی دارایی: درآمد ثابت (Asset class: Fixed Income)

درآمد ثابت: دسته‌ها، تمرکزها و نیچ (بخش‌های تخصصی) 

صندوق‌‌های قابل‌معامله در بورس (ETF) درآمد ثابت به آن دسته از صندوق‌ها گفته می‌شود که سرمایه‌گذاری در اوراق بدهی مختلف را شامل شده و براساس سه جنبه اصلی ساختار یافته‌اند: دسته، که نوع بدهی و صادرکننده را تعریف می‌کند، تمرکز، که به اعتبار صادرکننده توجه دارد و نیچ (بخش تخصصی)، که به سررسید و ویژگی‌های خاص بدهی می‌پردازد.

دسته 

دسته، نوع صادرکنندگان و اوراق بهاداری را که توسط یک صندوق، هدف قرار می‌گیرند را توصیف می‌کند. این قسمت شامل یک دسته اصلی و یک تعدیل‌کننده است که با ویرگول جدا شده‌اند. برای مثال: (دولت، مرتبط با تورم). همچنین، دسته اصلی به‌طور کلی صادرکننده را توصیف می‌کند:

• شرکتی: اوراق بدهی صادرشده توسط یک کسب‌وکار و بدون حمایت دولتی.
• دولتی: اوراق بدهی منتشر یا تضمین‌شده توسط یک دولت شناخته‌شده جهانی، شامل نهادهای فرعی، مقامات محلی یا نهادهای فراملی.
• بازار گسترده: اوراق بدهی از هر دو نوع شرکتی و دولتی.

افزون بر این، تعدیل‌کننده، جزئیات بیشتری درباره نوع نهاد صادرکننده یا اوراق بدهی ارائه می‌دهد. در این میان، صندوق‌هایی که انواع مختلف صادرکنندگان یا ساختارهای بدهی را هدف قرار می‌دهند یا هدف خاصی ندارند، تعدیل‌کننده به‌شکل «گسترده» را خواهند داشت.

• آژانس: صندوق بدهی صادرشده توسط یک نهاد فرعی دولتی، شامل سازمان‌های خصوصی با تضمین اعتبار ملی.
• پشتوانه دارایی: این دسته از صندوق بدهی با پشتوانه یک مجموعه وام یا دارایی‌های مالی مشابه است. علاوه بر این، صندوق‌هایی که اوراق با پشتوانه رهن را هدف قرار می‌دهند باید تعدیل‌کننده «پشتوانه رهن» داشته باشند.
• وام‌های بانکی: این نوع صندوق بدهی، صادرشده توسط وام‌دهندگان بانکی به وام‌گیرندگان شرکتی است. درهمین راستا، وام‌های بانکی معمولاً ارشد، دارای وثیقه با نرخ شناور و یا دارای درجه سرمایه‌گذاری زیرین هستند.
• قابل‌تبدیل: صندوق بدهی شرکتی که ممکن است تحت شرایط مشخص به سهام عادی تبدیل شود که معمولاً به انتخاب دارنده (هولدر) اوراق بدهی است.
• مرتبط با تورم: صندوق بدهی مذکور با بازده‌هایی که به یک معیار پذیرفته‌شده از تورم قیمت مرتبط است را شامل می‌شود.
• مقامات محلی / شهرداری: این صندوق بدهی صادرشده توسط یک نهاد فرعی ملی مانند دولت‌های شهری، ایالتی یا استانی است.
• پشتوانه رهن: صندوق بدهی این بخش با پشتوانه مجموعه وام‌های رهنی است.
• ارز غیر بومی: صندوق بدهی صادرشده توسط یک نهاد دولتی در ارزی به غیر ارز مبداء و در بازارهای نوظهور را شامل می‌شود.
• ممتاز: سهام شرکتی بدون حق رأی با پرداخت سود نقدی اولویت‌دار بوده که در این صندوق درصورت انحلال شرکت بر سهام عادی، اولویت دارد اما در زیرِ قسمت بدهی قرار می‌گیرد.
• خزانه: صندوق بدهی صادرشده توسط یک دولت ملی مستقل و تضمین‌شده با اعتبار کامل آن دولت نیز در این بخش قرار می‌گیرد.

تمرکز 

تمرکز به نوع اعتبار اوراق بدهی‌ که یک صندوق، هدف قرار می‌دهد، اشاره دارد.

• درجه سرمایه‌گذاری: اوراق بدهی با رتبه BBB-/Baa3 یا بالاتر از یک آژانس رتبه‌بندی معتبر در این قسمت، قرار می‌گیرد.
• بازده بالا: به آن دسته از اوراق بدهی با رتبه در زیر درجه سرمایه‌گذاری یا بدون رتبه، می‌گویند.

همچنین، هر صندوقی که بدهی‌های درجه سرمایه‌گذاری و بازده بالا را هدف قرار می‌دهد، دارای عنوان «اعتبار گسترده» خواهد بود.

نیچ

بخش تخصصی، زمان‌بندیِ سررسید اوراق صندوق را توصیف می‌کند.

بسیار کوتاه‌مدت: شامل میانگین وزنی سررسیدِ یک سال یا کمتر می‌شود.

کوتاه‌مدت: میانگین وزنی سررسید بین یک تا سه سال را گویند.

میان‌مدت: میانگین وزنی سررسید بین سه تا ده سال است.

بلندمدت: میانگین وزنی سررسید بیش از ده سال در این دسته جای می‌گیرد.

نرخ شناور: نرخ بهره به‌طور دوره‌ای تنظیم می‌شود و بدون نیاز به محدوده سررسید است.

سررسیدهای گسترده: هدف قرار دادن طیف گسترده‌ای از سررسیدها که ممکن است اوراق بلندمدت تا بسیار کوتاه‌مدت را شامل شود.