طبقهبندی صندوقهای قابلمعامله در بورس: دستهبندی، تمرکز و نیچ (ETF Classification: Categories, Focuses and Niches)
طبقهبندی صندوقهای قابلمعامله در بورس: دستهبندی، تمرکز و نیچ (ETF Classification: Categories, Focuses and Niches)
طبقهبندی صندوقهای قابلمعامله در بورس (ETF)، روشی برای سازماندهی این صندوقها براساس ویژگیهای مختلف است و معمولاً طبقهبندی در چندین سطح انجام میشود: کلاس دارایی، دستهبندی، تمرکز و نیچ.
کلاس دارایی: این بخش عمومیترین سطح است که نوع سرمایهگذاریهای یک صندوق را تعیین میکند. درهمین حال، نمونههایی از کلاسهای دارایی شامل سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات و کالاها میشود.
دستهبندی: در این سطح، صندوقها به زیرگروههایی در کلاس دارایی خود تقسیم میشوند. برای مثال، در کلاس «سهام»، دستهبندیها ممکن است شامل بخشها (فناوری، بهداشت و درمان و غیره)، اندازه شرکت (بزرگ، متوسط، کوچک) و سَبک / استایل (رشد، ارزش) باشد.
تمرکز: این سطح، ویژگیهای تخصصیتری را درنظر میگیرد، به این شکل که اگر یک ETF در سهام فناوری سرمایهگذاری کند، تمرکز آن میتواند بر زیربخشهایی مانند هوش مصنوعی (AI) یا امنیت سایبری (Cybersecurity) باشد.
نیچ: این سطح خاصترین سطح طبقهبندی است که در آن صندوقهای موجود در این دسته معمولاً بر بخشهای بسیار محدود و خاص بازار متمرکز هستند. مثلاً ممکن است یک صندوق قابلمعامله در بورس فقط در شرکتهای فعال در توسعه خودروهای الکتریکی سرمایهگذاری کند.