کلاس دارایی: دارایی‌های جایگزین (Asset class: Alternatives)

کلاس دارایی: دارایی‌های جایگزین (Asset class: Alternatives)

دارایی‌های جایگزین: دسته‌بندی‌ها، تمرکزها و نیچ (بخش‌های تخصصی) 

صندوق در کلاس دارایی‌های جایگزین می‌تواند هر نوع دارایی را در خود جای دهد. درهمین حال، صندوق‌های این دسته باید با استفاده از یکی از روش‌های زیر از صندوق‌های تک‌کلاس دارایی، متمایز شوند:

• نمایش در نام صندوق که از استراتژی‌های رایج صندوق‌های پوشش ریسک (Hedge Fund) پیروی می‌کند، مانند بازده مطلق، رویدادمحور، ‌پوزیشن‌های خرید (لانگ) / فروش (شورت)، بازار خنثی و دارای استراتژی چندگانه.
• سرمایه‌گذاری در نوع دارایی‌ که دارای تفاوت‌های اقتصادی مشخصی با هر یک از کلاس‌های اصلی دارایی همچون اختلافات نرخ بهره است.
• ارائه بازدهی که مستقیماً به نوسانات دارایی مرتبط است.

لازم به ذکر است که صندوق در کلاس دارایی‌های جایگزین، می‌تواند هر نوع دارایی را نگه‎‌داری کند.

دسته‌بندی 

دسته‌بندی در دارایی‌های جایگزین، استراتژی یا تاکتیکی را که صندوق موردنظر مدعی ارائه آن است را مشخص می‌کند. درهمین راستا، دو دسته‌بندی برای دارایی‌های جایگزین عبارت‌اند از استراتژی‌های صندوق‌های پوشش ریسک و ابزارهای تاکتیکی. با این وجود، صندوق‌های استراتژی‌های پوشش ریسک باید یکی از شرایط زیر را برآورده کنند:

• نام صندوق باید حاوی ارجاع واضح به استراتژی رایج صندوق‌های پوشش ریسک باشد.
• و نام صندوق باید حاوی ارجاع احتمالی به استراتژی صندوق‌های پوشش ریسک که در متن اساسنامه پشتیبانی شده، باشد.

ابزارهای تاکتیکی همچنین باید یکی از شرایط زیر را برآورده کنند:

• صندوق، باید بازدهی حاصل از نوسانات را به جای قیمت دارایی ارائه دهد و دارایی معمولاً یک شاخص سهام است.
• همچنین، صندوق باید در نوعی از دارایی‌ سرمایه‌گذاری کند که دارای تفاوت‌های اقتصادی مشخص با کلاس‌های اصلی دارایی است.

تمرکز 

در دارایی‌های جایگزین، هدف از تمرکز این است که استراتژیِ سرمایه‌گذاری کلی را که صندوق، طراحی شده تا آن‌را دنبال یا اجرا کند، مشخص نماید. نشان‌گرهای تمرکز و تعاریف آن‌ها نیز برای استراتژی‌های صندوق‌های پوشش ریسک عبارت هستند از:

ماکرو جهانی: این بخش، صندوق استراتژی خود را با سرمایه‌گذاری در هر کلاس دارایی یا زیرکلاس دارایی دنبال می‌کند. افزون بر این، صندوق ملزم به حفظ هرگونه میزان مواجهه با بازار کلی خاص در هیچ زمان مشخصی نیست.

خرید (لانگ) / فروش (شورت): صندوق این قسمت موظف است تا پوزیشن‌های خرید و یا فروش را در یک کلاس دارایی یا چندین کلاس دارایی نگه دارد.

استراتژی چندگانه: این صندوق ترکیبی از استراتژی‌های مختلف صندوق‌های پوشش ریسک مانند رویدادمحور، آربیتراژ، پوزیشن‌های لانگ / شورت و بازار خنثی را به‌کار می‌گیرد.

نمایان‌گرهای تمرکز و تعاریف آن‌ها برای ابزارهای تاکتیکی عبارت هستند ‌از:

نوسان: صندوق بازدهی را براساس نوسانات قیمت دارایی‌ها و نه خود قیمت‌ها ارائه می‌دهد. درهمین حال، دارایی معمولاً یک شاخص سهام است و مواجهه معمولاً ازطریق مشتقات مرتبط با نوسان‌های قیمتی انجام می‌شود. صندوق همچنین می‌تواند دارایی‌های دیگری را در خود جای دهد به شرطی که دارایی‌ها متعلق به همان کلاس دارایی‌ باشند که بخش نوسانِ آن به‌عنوان دارایی زیربنایی موقعیت مشتقات عمل می‌کند.

اختلاف قیمت‌ها (اِسپرد): صندوق در این قسمت، رویارویی موقعیت‌های خرید / فروش با یک دارایی تخصصی که در هیچ کلاس دارایی اصلی قرار نمی‌گیرد، فراهم می‌کند. بنابراین در دسته معاملات لانگ / شورت استراتژی‌های صندوق پوشش ریسک قرار نمی‌گیرد.

نیچ

عملکرد بخش‌های تخصصی در دارایی‌های جایگزین آن است که استراتژی سرمایه‌گذاری خاص صندوق را بیان کند که به شکل زیر است:

استراتژی‌های کلان (ماکرو) جهانی:

• آتی‌های (فیوچرز) مدیریت‌شده
• برابری ریسک
• پاداش عمل (Premia) ریسک
• ماکرو جهانی

استراتژی‌های بلندمدت / کوتاه‌مدت:

• رویدادمحور
• بلندمدت / کوتاه‌مدت
• بازار خنثی
• آربیتراژ ادغام

استراتژی چندگانه:

• بازده مطلق
• استراتژی چندگانه

نوسان:

نیچ باید نوع مواجهه و اوراق بهاداری که نوسان‌های آن‌ها دنبال می‌شود را توصیف کند.

اختلاف قیمت‌ها:

بخش‌های تخصصی دارایی تخصصی که بر مبنای آن اِسپرد معاملات خرید / فروش بر آن استوار است را توصیف می‌کند.