رمز ارز چیست؟
امور مالی جنبهی اساسی تجارت و اقتصاد است که جهان را هدایت میکند. با گذشت زمان در طول قرنها پیشرفت مالی، جهان با مسائل مالی بسیاری در قالب ارز مواجه شده است.
یکی از این نوع ارزها که جدیدترین معرفی به دنیای مالی است، «رمز ارز» است. بیش از یک دهه از معرفی اولین ارز رمزنگاری شده جهان میگذرد و از آن زمان تاکنون وجود داشته است، با این حال برای بسیاری افراد هنوز یک معما است!!
ما وارد دنیای دیجیتال شدهایم که در آن پول در یک رسانهی الکترونیکی منتقل میشود. این گام بزرگی نسبت به مراحل اولیه تمدنهایی است که از سیستم مبادلهی کالا استفاده میکردند.
حتماً با اصطلاحاتی مانند بیت کوین، اتریوم و غیره برخورد کردهاید که از اولین رمزارزهای معرفیشده هستند. پس از خواندن این مقاله، زبان «Crypto Gurus» یا معاملهگران طرفدار رمز را درک خواهید کرد.
آیا می خواهید در این بازار کریپتو کار بزرگی انجام دهید؟ پس تمرکز کنید!!
فهرست محتوا
- دلایل ایجاد رمز ارز
- کریپتوکارنسی چیست؟؟
- کریپتوکارنسی چگونه کار میکند؟
- ویژگیهای رمزارزها
- غیر متمرکزبودن
- سهولت
- مقرون به صرفهبودن
- امن
- ناشناسبودن
- پذیرفتهشدهبودن در سراسر جهان
- تاریخچه رمزارزها
- انواع مختلف ارزهای رمزنگاریشده
- ارزهای پرداخت
- توکنهای Defi
- کوینهای حریم خصوصی
- آلتکوینها(Alt coin)
- کوینهای پایدار
- توکنهای غیر قابل تعویض(Defi)
- ماینینگ (استخراج) رمزارزها
- معامله رمزارزها در پلتفرمهای مبادلاتی
- رمزارزها را از کجا خریداری کنیم؟
- چگونه از رمزارزها محافظت و آنها را ذخیره کنیم؟
- استدلالهای نهایی
دلایل ایجاد رمز ارز
همیشه بحثی در مورد نحوهی کارکرد امور مالی در دنیای امروز وجود داشته است، جایی که دولتها در سراسر جهان و بانکهای متمرکز مرکزی، نقشی اختیاری دارند. از این رو کنترل جریان داراییها یا ارزهای پولی طبق قوانین و مقررات تعیینشده توسط این مقامات محدود میشود.
سوءاستفاده عمده از این قدرت در بحران بدنام مالی ۲۰۰۸ مشاهده شد که گفته میشود محصول جانبی وامهای بد و بدرفتاری بانکهای بزرگ در پرداخت وام بود. اما با عمیقتر شدن بحران، پول مالیاتدهندگان مردم عادی برای نجات بانکهای بزرگ مورد استفاده قرار گرفت تا آنها سرپا نگه داشته شوند!!
با نگاهی به چنین سناریوهایی، سازندگان و توسعهدهندگان، به ایدهی رمزارزها رو آوردند که آن را به پول مردم عادی تبدیل کنند تا به مردم جهت مدیریت آن به صورت دموکراتیک یا غیرمتمرکز قدرت دهند، برخلاف ارز فیات که در اختیار و صلاحدید دولت و بانکهای مرکزی است.
کریپتوکارنسی چیست؟؟
کریپتوکارنسی یک رمز ارز است که از رمزنگاری استفاده میکند و دفتر کل دیجیتال را برای جلوگیری از تکثیر یا تقلب به کار میگیرد. هیچ شکل فیزیکی به صورت ارز فیات (ارز اعتباری) یا سایر داراییها وجود ندارد.
این ارز غیرمتمرکز بوده و برای همه و همه در دستگاههای الکترونیکی خود با اتصال اینترنت در سراسر جهان به صورت همتا به همتا قابل دسترسی است. و از این رو میتوان از آن برای خرید محصولات یا خدمات استفاده کرد.
رمزارزها همتای ارزهای معمولی هستند، اما نه به صورت اسکناس. این ارزها را نمیتوان لمس کرد، اما مانند پیامهای متنی یا ایمیل فقط به صورت الکترونیکی قابل معامله هستند. ارزش آنها توسط مقامات مرکزی مانند بانکها، دولتها یا موسسات مالی تعیین نمیشود. اینها توسط کاربرانشان در سراسر جهان مدیریت میشوند. از این رو غیرمتمرکز میباشند.
کریپتوکارنسی چگونه کار میکند؟
رمزارزها از آنجایی که دادههای دیجیتالی یا نرمافزاری هستند، به یک حالت دیجیتالی تراکنش نیاز دارند که به آن بلاک چین میگویند. از آنجایی که این منبع باز و یک دفتر کل عمومی است، هر کاربری میتواند برای تأیید به تراکنشها دسترسی داشته باشد. این سیستم همچنین نیاز به تأیید شخص ثالث را از بین میبرد و از این رو تراکنشهای مبتنی بر اعتماد را که سیستمهای بانکی ارزی دنبال میکنند، حذف میکند.
در حالی که هر کسی میتواند دفتر کل را مشاهده کرده و به آن دسترسی داشته باشد، هویت افراد توسط مجموعههای منحصر به فردی از کلیدها به نام کلید عمومی و کلید خصوصی رمزگذاری میشود.
به طور اخص، کلید خصوصی کلید مخفی است که برای رمزگذاری و رمزگشایی پیامها بین ارتباطدهندهها استفاده میشود. این نوعی رمزگذاری متقارن است. از سوی دیگر، تابع کلید عمومی مبتنی بر رمزگذاری نامتقارن هستند. این مجموعههای منحصربه فرد کلیدها، هویتهای دیجیتالی حساب فرد و رمز ارز موجود در حساب هستند.
تراکنشهای انجامشده بین همتایان رمزگذاری میشوند و سپس به شبکه رمز ارز پخش میشوند و در صف قرار میگیرند تا به دفتر کل عمومی اضافه شوند. سپس تراکنشها از طریق فرآیندی به نام «استخراج» در دفتر کل ثبت میشوند
ویژگیهای رمزارزها
از آنجایی که اکنون درک خوبی از مبانی رمزارزها دارید، اجازه دهید بینشی در مورد ویژگیها و مزایای کریپتوکارنسی نسبت به ارزهای فیات به شما ارائه دهم.
غیر متمرکزبودن
همانطور که گفته شد، ارزهای رمزنگاریشده در بازارها توسط هیچ مرجع مرکزی اداره نمیشوند، بلکه بین تمام همتایان در سراسر جهان توزیع میشوند. از این رو پیچیدگیهای معاملات در سیستم مالی فعلی مانند تراکنشهای مبتنی بر اعتماد از طریق بانکها حذف میشود. با پیادهسازی بلاک چین، رمزارزها به صورت همتا به همتا معامله میشوند و تداخل شخص ثالث را از بین میبرند.
سهولت
بلاک چین همچنین اجازه میدهد تا داراییهای دیجیتال با سهولت انجام شود، زیرا کاغذبازی کمتری وجود داشته و زمان انتظار برای تایید تراکنشها نیز کمتر است. از آنجایی که بیشتر فرآیندها خودکار هستند، مسائل مربوط به خطای انسانی بسیار کم است.
مقرون به صرفه بودن
مقرون به صرفه از این جهت که ارز فیات متمرکز بوده و هیچ گزینهی دیگری به جز استفاده از بانکها یا شرکتهای مالی مانند پی پال (paypal) وجود نداشته که درصد سنگینی از تراکنشها را مطالبه میکنند. این موضوع همچنین با اخذ کارمزد تراکنشهای کم هزینه با موفقیت انجام شده است.
امن بودن
مهم نیست که بانکها ادعا میکنند سیستمهایشان چقدر امن است، زیرا دخالت انسانی برای فرآیندهای راستیآزمایی ضروری است، همیشه خطرات کلاهبرداری و تراکنشهای ناامن وجود دارد. اما رمز ارزها الگوریتمهای رمزنگاری چندلایه ارائه میدهند و میتوان گفت که امنیت کل سیستم تا زمانی که کلاهبردار شبکه دارایی دیجیتال را کنترل نکند، دستنخورده است. از همه مهمتر، حداقل دخالت انسانی وجود دارد که عامل خطای انسانی را از بین میبرد.
ناشناسبودن
این که چقدر اطلاعات موردنیاز مؤسسات مالی برای اجرای تراکنشها درخواست میشود، باعث ایجاد نگرانی است. اطلاعات بانکی یا هویت مهم شما ممکن است به سرقت رفته و مورد سوء استفاده قرار گیرد. اما استفاده از ارز رمزنگاری شده، مشخصهای برای ناشناس نگهداشتن هویت شما ارائه میدهد که برای خیلیها ارزشمند است.
پذیرفتهشدهبودن در سراسر جهان
رمزارزها هیچ محدودیت مرزی ندارند، کاربران میتوانند در هر مکان و هر زمان پرداختها را ارسال و دریافت کنند.
تاریخچه رمزارزها
اکنون درک اولیهای از اصطلاح «ارز رمزنگاری» دارید. آیا برای دانستن تاریخچه پشت این اختراع محبوب، مشتاق هستید؟؟؟
در اوایل دهه ۱۹۸۰، تلاشهایی برای ایجاد رمزارزها انجام شد، اما به دلیل تقلب و عدم اعتماد کاملاً شکست خوردند. در سال ۱۹۸۳، دیوید چاوم، رمزنگار آمریکایی، پولالکترونیکی رمزنگاری ناشناس به نام «نقد الکترونیکی» را اختراع کرد. بعداً در سال ۱۹۹۵، دیوید چاوم از طریق یک چارچوب نقدی دیجیتالی عمل کرد که به ارز مجازی یا رمز ارز، امکان ردیابی توسط بانک صادرکننده، دولت یا هر شخص ثالث دیگری را میداد.
در سال ۱۹۹۶، آژانس امنیت ملی (NSA) مقالهای با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم»: رمزنگاری پول نقد الکترونیکی ناشناس را منتشر کرد و آن را به عنوان یک سیستم رمز ارز توصیف کرد.
در سال ۲۰۰۸، جهان شاهد یک بحران مالی شدید بود- کسبوکارها شکست خوردند، بانکها دچار تزلزل شدند، بسیاری از مردم در تنگناهای مالی قرار گرفتند، قادر به پرداخت وامها و حتی ماموریتهای روزانه نبودند. بسیاری از بانکها از پرداخت بدهی عاجز شده و اعلام ورشکستگی کردند.
این امر باعث شد تا توسعهدهندگان به فکر راهی برای معامله داراییهایی با ارزش پولی بدون وابستگی به بانکها باشند. در سال ۲۰۰۹، ساتوشی ناکاموتو، سندی را در مورد نرمافزار منبع باز در فناوری بلاک چین منتشر کرد، به این ترتیب رمزارزها به وجود آمدند.
سپس ، گفته میشود اولین تراکنش بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو (گروهی از افراد یا یک فرد) در سال ۲۰۰۹ انجام شده است. علاوه بر این، تاریخچه رمز ارز خیلی طولانی نیست، اما یک تاریخچه جالب و پر حادثه است.
انواع مختلف رمزارزها
انواع مختلفی از ارزهای رمزنگاریشده بر اساس عملکرد آنها در بازار وجود دارد. با این حال، همه آنها توسط فناوری دفتر کل، بلاک چین گرد هم آمدهاند. انواع مختلف رمزارزها در زیر ذکر شده است:
ارزهای پرداخت
ارزهای پرداخت، همانطور که از نام آن پیداست، ارزهایی هستند که عمدتاً برای پرداخت هزینه خرید کالا و خدمات استفاده میشوند. این ارزها مشابه ارزهای فیات هستند که در ازای یک بسته بیسکوئیت یا یک پیتزا پذیرفته میشوند.
به عنوان مثال برخی از ارزهای پرداخت عبارتند از: بیت کوین (BTC)، لایت کوین (LTC) و بیت کوین کَش (BCH).
توکنهای Defi
بلاک چین، نه تنها پرداخت با رمزارزها را آسانتر کرده، بلکه راه را برای ایجاد یک اکوسیستم موازی از برنامههای غیرمتمرکز (Dapps) هموار ساخته است.
این اکوسیستمها کاربران را قادر میسازند تا توکنهای دیجیتال مخصوص پلتفرم را ایجاد کنند که به آنها توکنهای پلتفرم میگویند. توکنهای پلتفرم برای بهرهمندی یا اجرای خدمات و عملکردهای ارائهشده توسط Dappهای مختلف استفاده میشوند.
پلتفرمهایی مانند اتریوم (ETH)، اتریوم کلاسیک (ETC)، NEO (NEO) اکوسیستمهای بلاک چین هستند. توکنهای مورد استفاده در این پلتفرمها را پلتفرم توکن مینامند.
کوینهای حریم خصوصی
کوینهای حریم خصوصی به ویژه برای حفظ حریم خصوصی تراکنشهای انجامشده، طراحی شدهاند. فقط فرستنده و گیرنده از تعداد کوینها/داراییهای دیجیتال منتقل شده، اطلاع دارند. آدرسهای کیف پول کوین حریم خصوصی نیز به اندازه کوینها خصوصی است.
آلت کوینها
آلتکوینها، مخفف «کوینهای جایگزین» همگی رمزارزهای غیر از بیتکوین هستند. بیش از ۷۰۰۰ رمز ارز در پلتفرمهای مختلف فهرست شده است.
کوینهای پایدار
کوینها داراییهایی هستند که برای حفظ ثبات به ارزهای فیات مانند USD متصل میشوند. از آنجایی که کریپتوها بسیار بی ثبات هستند، افرادی که خواهان سرمایه گذاری بلندمدت هستند یا معاملهگرانی که میخواهند از داراییهای دیجیتال خود محافظت کنند، از آن استفاده میکنند.
توکنهای غیر قابل تعویض(NFT)
اینها توکنهایی هستند که به طور خاص برای نگهداری یک مقدار ارزشی منحصر به فرد طراحی شدهاند. آنها باید برای سناریوهای مورد استفاده خاص به کار روند. بیایید در نظر بگیریم که یک NFT به طور خاص به عنوان بلیط یک کنسرت خصوصی ایجاد میشود. از NFT فقط برای ورود به کنسرت میتوان استفاده کرد و نه چیز دیگر.
ماینینگ (استخراج) رمزارزها
این روش تأیید تراکنشها جهت به دست آوردن پاداش، با استفاده از قدرت محاسبات معنادار است. توجه داشته باشید که شما باید دسترسی قابل توجهی به برق داشته باشید و باید بتوانید تجهیزات محاسباتی خود را به نام «ابزار و تجهیزات استخراج» نگهداری کنید.
شما نیازی به انجام هیچ گونه محاسبات یا ریاضیات دستی ندارید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک دستگاه الکترونیکی توانمند داشته باشید و برنامهای را نصب کنید که سازندگان ترجیح میدهند. CPU یا GPU موجود در دستگاه شما این محاسبات را برای شما انجام میدهد. ممکن است در برخی موارد، اتصال دستگاههای الکترونیکی به اینترنت اجباری باشد.
تجارت رمزارزها در پلتفرمهای مبادلاتی
میتوان رمزارزها را با توجه به ارزش بازارشان در یک زمان معین و نقدینگی کافی در بازار خریداری کرد یا به فروش رساند. این کار مانند معامله در بازار سهام است، اما در عوض، یک فرآیند ۲۴ ساعته است.
شما هیچ دارایی فیزیکی دریافت نمیکنید، بلکه فقط آدرس داراییهای دیجیتالی را که خریداری کردهاید دریافت میکنید که میتوانند در کیف پولهای رمزنگاری شما ذخیره شوند. پلتفرمهای اختصاصی مانند Binance، Coinbase، Pionex و غیره برای همین منظور وجود دارد. اما قبل از معامله در هر یک از این پلتفرمها، کارمزد تراکنشها را موردبررسی قرار دهید.
از کجا رمزارزها بخریم؟
کریپتوکارنسیها(ارزهای رمزنگاریشده) را میتوان از صرافیهایی که به تجارت کریپتو اختصاص داده شدهاند خریداری کرد. مشابه بورس، ارزهای رمزنگاریشده در صرافیهایی فهرست میشوند که فرد باید از آنجا ثبتنام و خرید کند.
به طور عمده دو نوع صرافی وجود دارد، متمرکز و غیر متمرکز
متمرکز: تمرکز کنترل یک فعالیت یا سازمان تحت یک مرجع واحد.
صرافی متمرکز دارای یک نهاد منفرد است که در مورد جنبههای ویژگیهای ارز تصمیم میگیرد. آینده کوین رمز ارز متمرکز به سازمان بستگی دارد.
غیرمتمرکز: حرکت بخشهای یک سازمان بزرگ به دور از یک مرکز اداری واحد به مکانهای دیگر.
صرافی غیرمتمرکز توسط کاربرانش براساس فناوری دفتر کل توزیعشده اداره میشود. به طور معمول، یک بلاک چین، که به عنوان پایگاه داده تراکنشهای مالی عمومی خدمت میکند.
چگونه میتوان رمزارزها را محافظت و ذخیره کرد؟
درست همانطور که ما از کیفهای پول برای محافظت از ارز فیات استفاده میکنیم، ابزارهایی به نام کیفپولهای رمزنگاری وجود دارد که به طور خاص برای ذخیره کلید عمومی شما طراحی شدهاند – کلیدی که مانند آدرس حساب شما است و کلید خصوصی – کلید حساس که رمز عبور برای دسترسی به کیف پولتان است.
هر کسی که به کلید خصوصی شما دسترسی دارد، میتواند با خرجکردن رمز ارز مرتبط، به طور موثر در دفتر کل عمومی بنویسد.
استدلالهای نهایی
اکنون تمام جنبههای مهمی را که ممکن است برای ورود به دنیای رمزارزها لازم باشد، پوشش دادهایم. ناگفته نماند که این کریپتوکارنسیها(رمزارزها) به عنوان نوسانات فرّار شناخته شدهاند.
همانطور که گفته شد، این موضوع نیز صحت دارد که سرمایهگذاران اولیه در رمزارزها مانند بیت کوین و اتریوم اکنون میلیونر هستند. باید دید که رمزارزها چگونه تکامل خواهند یافت. همچنین رمز ارز، حریم خصوصی را به کاربران خود ارائه میدهد که برای بسیاری افراد ارزشمند است.
از این رو توصیه میشود گاهگاهی تحقیقات بازاری خود را انجام دهید و همیشه با روندهای بازار به روز باشید.