اندیکاتور خط صعود/نزول

اندیکاتور خط صعود/نزول

تعریف

اندیکاتور خط صعود/نزول به‌دلیل سادگی در نمایشِ تعداد سهامِ درحالِ افزایش نسبت به تعداد سهام درحالِ کاهش به‌صورت روزانه، شناخته شده است. از این اندیکاتور همچنین برای بررسی وسعت بازار، به عبارت دیگر، سلامت کلی بازار استفاده می‌شود. اگر خط صعود/نزول به سمت بالا شیب داشته باشد، به این معنی است که تعداد سهامِ در‌حال افزایش، بیشتر از تعداد سهام درحالِ کاهش است. درهمین حال، در صورتی‌که این اندیکاتور به سمت پایین شیب داشته باشد، به این معنی است که تعداد سهام در‌حالِ کاهش، بیشتر از تعداد سهام درحالِ افزایش است.

تاریخچه

یکی از اولین کاربردهای این اندیکاتورِ وسعت بازار، در اواخر دهه ۱۹۳۰ به‌عنوان عنصری از تجزیه و تحلیل تحقیقاتی بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) رخ داد. از شاخص خط صعود/نزول برای ایجاد یک رکورد تاریخی از رشد و اُفت، حجم معاملات و نیز سود و زیان در بورس اوراق بهادار نیویورک در اوایل دهه ۳۰ استفاده شد. با این حال، اگرچه تئوری اندیکاتور مذکور در دهه ۱۹۳۰ توسعه یافت، اما تا دهه ۱۹۶۰ که بعداً در «نظریه‌های داو» توسط ریچارد راسل نوشته شد، محبوب نشد.

نحوه محاسبه دستی

۱- تعداد سهامی که در پایان روز با قیمت پایین‌تر به معامله خود پایان داده‌ را از تعداد سهامی که در پایان روز با قیمت بالاتر به معامله خود پایان داده‌اند، تفریق نمایید. این امر، نشان‌دهنده تعداد خالص صعودها است.

۲- همچنین، در پایان روز معاملاتی بعدی، همان کار مرحله ۱ را باید به انجام رساند، با این استثناء که این بار، اگر مجموع، مثبت باشد، باید آن‌را به مجموع روز قبل افزود و اگر منفی باشد، آن‌را از مجموع روز قبل، کم کرد.

۳- درهمین راستا، مراحل ۱ و ۲ را به‌صورت روزانه باید تکرار نمود.

نکات کلیدی

شاخص خط صعود/نزول، یک اندیکاتور وسعت بازار است که برای نشان‌دادن تعداد سهام درگیر در بازار صعودی یا نزولی استفاده می‌شود. این روش، سنجش مشارکت بازار برای تأیید روندهای صعودی یا نزولی است. افزون بر این، خط صعود/نزول کاملاً با بازار هم‌بستگی ندارد و گاهی اوقات این دو می‌توانند با یکدیگر، واگرا شوند. در این صورت، اگر شاخص‌های اصلی (مثل داو جونز) افزایش یابند و اندیکاتور خط صعود/نزول، اُفت پیدا کند، به این معنی است که سهام کمتری در این افزایش مشارکت دارند و این موضوع می‌تواند به معنای نزدیک‌شدنِ شاخص به پایان رشدِ آن باشد. از سوی دیگر، هنگامی‌که شاخص‌های اصلی درحال نزول هستند، یک خط صعود/نزولِ کاهشی، روند سقوط کلی آن‌را تأیید می‌کند. با این وجود، اگر شاخص‌های اصلی در‌حال کاهش باشند، درحالی‌که خط صعود/نزول درحالِ افزایش است، به این معنی است که به‌طور کلی تعداد سهام درحالِ کاهش در طول زمان، کمتر است. امر مذکور می‌تواند این معنا را برساند که اندیکاتور ممکن است به پایان روند نزولی خود نزدیک باشد.

به چه‌چیزی باید توجه کرد؟

از اندیکاتور خط صعود/نزول برای تأیید قدرت روند فعلی و احتمال تغییر جهت آن استفاده می‌شود. این اندیکاتور بسته به مشارکت سهام، جهت بازار را نشان می‌دهد.

واگرایی نزولی (Bearish Divergence): اگر شاخص‌ها درحال افزایش باشند، اما اندیکاتور خط صعود/نزول به‌سمت پایین شیب داشته باشد، این، نشانه‌ای است که بازار ممکن است درحال تغییر جهت باشد. در مقابل، اگر خط صعود/نزول به سمت بالا شیب بردارد و بازار، روند نزولی از خود به نمایش گذارد، به احتمال زیاد بازار سالم است.

واگرایی صعودی (Bullish Divergence): از طرف دیگر، اگر شاخص‌ها به‌طور مداوم درحال کاهش باشند و اندیکاتور خط صعود/نزول، روند صعودی را به نمایش گذارد، ممکن است هشداری باشد که نشان دهد، فروشندگان درحال از دست دادن اطمینان خود هستند و اگر خط صعود/نزول و بازار، هر دو با هم، روند نزولی در پیش گیرند، این مسئله نشان از احتمال زیادِ کاهش بیشتر قیمت‌ها دارد.

خلاصه

شاخص خط صعود/نزول، روندهای صعودی و نزولی بازار را ردیابی می‌کند و برای تأیید روندهای قیمتی در شاخص‌های اصلی یا شناسایی واگرایی‌هایی که ممکن است نشان‌گر تغییر جهت باشد، ضروری است. همچنین، می‌توان از آن برای ردیابی وسعت بازار، تعداد سهام شرکت‌کننده در بازار یا هشدار درمورد وارونگی‌های آینده استفاده کرد.